اعتیاد سایبری .اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت سوم)
ظهور این «فن‌آوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی» (NTIC)، می‌تواند در غالب احساس توهمی، همچون رؤیا در روند مکالمات روزمره و در حالت بیداری ادامه یابد. فن‌آوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی محرک‌های بینائی و شنوائی را هدف قرار داده و به لطف ابزارهای تکنولوژی بسیار پیچیده (دستکش، عینک، لباس کار) می‌توان حس نوع بافت مواد، حرارت یک شیئی، حس وزن، حتی حس دست دادن با شخصی که در هزاران کیلومتر دورتر قرار دارد را باز تولید کرد.
ورود این جهان مجازی جدید،تنها یک بحران جدی نمایشی ساده تلقی نمی‌شود، بلکه این فن‌آوری‌های جدید، تصویری از خود را خلق کرده و حس غایت وجودی را دگرگون می‌سازد.
بازنمایی‌های مجازی با خود التزام زندگی و برخی اوقات زنده ماندن را در میان بازنمائی‌های واقعی،و حتی بیش از خود واقعیت به همراه می‌آورد. اینترنت، تمامی جاذبه‌های یک جهان پر زرق و برق کاملاً متمدن، کمال مطلوب و چارچوب زندگی مانا و حمایت‌گر را عرضه می‌کند. با این وجود این چارچوب زندگی، بطور مداوم در یک جنبش آنتروپی[1]، مبداء پویایی و تهییج‌گری است.
توصیف این جهان جدید برای نخستین بار در یک رمان تخیلی علمی مطرح شد، داستان نویس معاصر[2] یا دبلیو گیبسون[3]، «فضای سایبر»[4] را اینگونه تعریف کرده است: یک توهم دو طرفه که بطور روزانه با مشروعیت کامل از سوی ده‌ها میلیون کاربر عینیت یافته است. یک پیچیدگی غیر قابل تصور با جاذبه‌های نورانی که در روح بی مکان و قرارگاه‌های صور فلکی اطلاعات جای گرفته است.
رفتار اعتیاد گونه که از پیامدهای اینترنت است، گاهی با یک یا چندین رفتار آسیب‌زای جدی یا مقطعی دیگر همراه است، آسیبی که به گونه‌ای مسئله ساز، «اعتیاد چندگانه» را تداعی می‌کند.
حضور مستمر عامل ایجاد ارتباطات، مفهوم «مکالمات صورت گرفته بواسطه کامپیوتر» و اعتیاد ارتباطاتی را تداعی می‌کند. انگاره ذهنی، «معتادان سایبری» را افرادی می‌داند که در ایجاد ارتباط دچار مشکلاتی بوده، عقیده و نظر دیگران را بطور لحظه‌ای و در مکان[5] ابراز می‌کنند و بی درنگ بدنبال ابزاری برای اظهار زندگی فلاکت بارشان می‌باشند. این موضوع می‌تواند یکی از دلایل ساعات طولانی سپری شده در اینترنت باشد. برطبق نظر دکتر جفری گلدزمیت[6]، مدیر کلینیک اعتیاد به الکل دانشگاه سینسیناتی[7]، جوانانی که در زندگی روزانه خود با دیگران مشکل ارتباطی دارند، مستعدترین افرادی هستند که به امکانات ارتباطاتی موجود در وب معتاد می شوند.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - entropique
[2] - Neuromancien
[3] - W. Gibson
[4] - le cyberespace
[5] - Spatio temporelle
[6] - Dr. Jeffrey Goldsmith
[7] - University of Cincinatti
اعتیاد سایبری .اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت سوم)
ظهور این «فن‌آوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی» (NTIC)، می‌تواند در غالب احساس توهمی، همچون رؤیا در روند مکالمات روزمره و در حالت بیداری ادامه یابد. فن‌آوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی محرک‌های بینائی و شنوائی را هدف قرار داده و به لطف ابزارهای تکنولوژی بسیار پیچیده (دستکش، عینک، لباس کار) می‌توان حس نوع بافت مواد، حرارت یک شیئی، حس وزن، حتی حس دست دادن با شخصی که در هزاران کیلومتر دورتر قرار دارد را باز تولید کرد.
ورود این جهان مجازی جدید،تنها یک بحران جدی نمایشی ساده تلقی نمی‌شود، بلکه این فن‌آوری‌های جدید، تصویری از خود را خلق کرده و حس غایت وجودی را دگرگون می‌سازد.
بازنمایی‌های مجازی با خود التزام زندگی و برخی اوقات زنده ماندن را در میان بازنمائی‌های واقعی،و حتی بیش از خود واقعیت به همراه می‌آورد. اینترنت، تمامی جاذبه‌های یک جهان پر زرق و برق کاملاً متمدن، کمال مطلوب و چارچوب زندگی مانا و حمایت‌گر را عرضه می‌کند. با این وجود این چارچوب زندگی، بطور مداوم در یک جنبش آنتروپی[1]، مبداء پویایی و تهییج‌گری است.
توصیف این جهان جدید برای نخستین بار در یک رمان تخیلی علمی مطرح شد، داستان نویس معاصر[2] یا دبلیو گیبسون[3]، «فضای سایبر»[4] را اینگونه تعریف کرده است: یک توهم دو طرفه که بطور روزانه با مشروعیت کامل از سوی ده‌ها میلیون کاربر عینیت یافته است. یک پیچیدگی غیر قابل تصور با جاذبه‌های نورانی که در روح بی مکان و قرارگاه‌های صور فلکی اطلاعات جای گرفته است.
رفتار اعتیاد گونه که از پیامدهای اینترنت است، گاهی با یک یا چندین رفتار آسیب‌زای جدی یا مقطعی دیگر همراه است، آسیبی که به گونه‌ای مسئله ساز، «اعتیاد چندگانه» را تداعی می‌کند.
حضور مستمر عامل ایجاد ارتباطات، مفهوم «مکالمات صورت گرفته بواسطه کامپیوتر» و اعتیاد ارتباطاتی را تداعی می‌کند. انگاره ذهنی، «معتادان سایبری» را افرادی می‌داند که در ایجاد ارتباط دچار مشکلاتی بوده، عقیده و نظر دیگران را بطور لحظه‌ای و در مکان[5] ابراز می‌کنند و بی درنگ بدنبال ابزاری برای اظهار زندگی فلاکت بارشان می‌باشند. این موضوع می‌تواند یکی از دلایل ساعات طولانی سپری شده در اینترنت باشد. برطبق نظر دکتر جفری گلدزمیت[6]، مدیر کلینیک اعتیاد به الکل دانشگاه سینسیناتی[7]، جوانانی که در زندگی روزانه خود با دیگران مشکل ارتباطی دارند، مستعدترین افرادی هستند که به امکانات ارتباطاتی موجود در وب معتاد می شوند.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - entropique
[2] - Neuromancien
[3] - W. Gibson
[4] - le cyberespace
[5] - Spatio temporelle
[6] - Dr. Jeffrey Goldsmith
[7] - University of Cincinatti
اعتیاد سایبری .اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت سوم)
ظهور این «فن‌آوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی» (NTIC)، می‌تواند در غالب احساس توهمی، همچون رؤیا در روند مکالمات روزمره و در حالت بیداری ادامه یابد. فن‌آوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی محرک‌های بینائی و شنوائی را هدف قرار داده و به لطف ابزارهای تکنولوژی بسیار پیچیده (دستکش، عینک، لباس کار) می‌توان حس نوع بافت مواد، حرارت یک شیئی، حس وزن، حتی حس دست دادن با شخصی که در هزاران کیلومتر دورتر قرار دارد را باز تولید کرد.
ورود این جهان مجازی جدید،تنها یک بحران جدی نمایشی ساده تلقی نمی‌شود، بلکه این فن‌آوری‌های جدید، تصویری از خود را خلق کرده و حس غایت وجودی را دگرگون می‌سازد.
بازنمایی‌های مجازی با خود التزام زندگی و برخی اوقات زنده ماندن را در میان بازنمائی‌های واقعی،و حتی بیش از خود واقعیت به همراه می‌آورد. اینترنت، تمامی جاذبه‌های یک جهان پر زرق و برق کاملاً متمدن، کمال مطلوب و چارچوب زندگی مانا و حمایت‌گر را عرضه می‌کند. با این وجود این چارچوب زندگی، بطور مداوم در یک جنبش آنتروپی[1]، مبداء پویایی و تهییج‌گری است.
توصیف این جهان جدید برای نخستین بار در یک رمان تخیلی علمی مطرح شد، داستان نویس معاصر[2] یا دبلیو گیبسون[3]، «فضای سایبر»[4] را اینگونه تعریف کرده است: یک توهم دو طرفه که بطور روزانه با مشروعیت کامل از سوی ده‌ها میلیون کاربر عینیت یافته است. یک پیچیدگی غیر قابل تصور با جاذبه‌های نورانی که در روح بی مکان و قرارگاه‌های صور فلکی اطلاعات جای گرفته است.
رفتار اعتیاد گونه که از پیامدهای اینترنت است، گاهی با یک یا چندین رفتار آسیب‌زای جدی یا مقطعی دیگر همراه است، آسیبی که به گونه‌ای مسئله ساز، «اعتیاد چندگانه» را تداعی می‌کند.
حضور مستمر عامل ایجاد ارتباطات، مفهوم «مکالمات صورت گرفته بواسطه کامپیوتر» و اعتیاد ارتباطاتی را تداعی می‌کند. انگاره ذهنی، «معتادان سایبری» را افرادی می‌داند که در ایجاد ارتباط دچار مشکلاتی بوده، عقیده و نظر دیگران را بطور لحظه‌ای و در مکان[5] ابراز می‌کنند و بی درنگ بدنبال ابزاری برای اظهار زندگی فلاکت بارشان می‌باشند. این موضوع می‌تواند یکی از دلایل ساعات طولانی سپری شده در اینترنت باشد. برطبق نظر دکتر جفری گلدزمیت[6]، مدیر کلینیک اعتیاد به الکل دانشگاه سینسیناتی[7]، جوانانی که در زندگی روزانه خود با دیگران مشکل ارتباطی دارند، مستعدترین افرادی هستند که به امکانات ارتباطاتی موجود در وب معتاد می شوند.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - entropique
[2] - Neuromancien
[3] - W. Gibson
[4] - le cyberespace
[5] - Spatio temporelle
[6] - Dr. Jeffrey Goldsmith
[7] - University of Cincinatti
اعتیاد سایبری .اعتیاد نوظهور بدون دارو(قسمت سوم)
ظهور این «فن‌آوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی» (NTIC)، می‌تواند در غالب احساس توهمی، همچون رؤیا در روند مکالمات روزمره و در حالت بیداری ادامه یابد. فن‌آوری‌های جدید اطلاعاتی و ارتباطی محرک‌های بینائی و شنوائی را هدف قرار داده و به لطف ابزارهای تکنولوژی بسیار پیچیده (دستکش، عینک، لباس کار) می‌توان حس نوع بافت مواد، حرارت یک شیئی، حس وزن، حتی حس دست دادن با شخصی که در هزاران کیلومتر دورتر قرار دارد را باز تولید کرد.
ورود این جهان مجازی جدید،تنها یک بحران جدی نمایشی ساده تلقی نمی‌شود، بلکه این فن‌آوری‌های جدید، تصویری از خود را خلق کرده و حس غایت وجودی را دگرگون می‌سازد.
بازنمایی‌های مجازی با خود التزام زندگی و برخی اوقات زنده ماندن را در میان بازنمائی‌های واقعی،و حتی بیش از خود واقعیت به همراه می‌آورد. اینترنت، تمامی جاذبه‌های یک جهان پر زرق و برق کاملاً متمدن، کمال مطلوب و چارچوب زندگی مانا و حمایت‌گر را عرضه می‌کند. با این وجود این چارچوب زندگی، بطور مداوم در یک جنبش آنتروپی[1]، مبداء پویایی و تهییج‌گری است.
توصیف این جهان جدید برای نخستین بار در یک رمان تخیلی علمی مطرح شد، داستان نویس معاصر[2] یا دبلیو گیبسون[3]، «فضای سایبر»[4] را اینگونه تعریف کرده است: یک توهم دو طرفه که بطور روزانه با مشروعیت کامل از سوی ده‌ها میلیون کاربر عینیت یافته است. یک پیچیدگی غیر قابل تصور با جاذبه‌های نورانی که در روح بی مکان و قرارگاه‌های صور فلکی اطلاعات جای گرفته است.
رفتار اعتیاد گونه که از پیامدهای اینترنت است، گاهی با یک یا چندین رفتار آسیب‌زای جدی یا مقطعی دیگر همراه است، آسیبی که به گونه‌ای مسئله ساز، «اعتیاد چندگانه» را تداعی می‌کند.
حضور مستمر عامل ایجاد ارتباطات، مفهوم «مکالمات صورت گرفته بواسطه کامپیوتر» و اعتیاد ارتباطاتی را تداعی می‌کند. انگاره ذهنی، «معتادان سایبری» را افرادی می‌داند که در ایجاد ارتباط دچار مشکلاتی بوده، عقیده و نظر دیگران را بطور لحظه‌ای و در مکان[5] ابراز می‌کنند و بی درنگ بدنبال ابزاری برای اظهار زندگی فلاکت بارشان می‌باشند. این موضوع می‌تواند یکی از دلایل ساعات طولانی سپری شده در اینترنت باشد. برطبق نظر دکتر جفری گلدزمیت[6]، مدیر کلینیک اعتیاد به الکل دانشگاه سینسیناتی[7]، جوانانی که در زندگی روزانه خود با دیگران مشکل ارتباطی دارند، مستعدترین افرادی هستند که به امکانات ارتباطاتی موجود در وب معتاد می شوند.
--------------------------------------------------------------------------------
[1] - entropique
[2] - Neuromancien
[3] - W. Gibson
[4] - le cyberespace
[5] - Spatio temporelle
[6] - Dr. Jeffrey Goldsmith
[7] - University of Cincinatti