ما با هم فرق داریم
بعد از عقد، با همه هیجانی که دارید یک فکر آزارتان می دهد: درست انتخاب کرده ام؟ نکند همسرم برای من انتخاب مناسبی نباشد؟ نکند می توانستم گزینه بهتری برای ازدواج داشته باشم؟ این سوالی است که در اولین روزهای عقد ذهن خیلی از دختر و پسرهای جوان را مشغول می کند. آنقدر که گاهی تبدیل به یک فکر وسواسی شده و تا مدت ها بعد از عقد ادامه پیدا می کند. فکری که از یک نگرانی ساده شروع می شود و گاهی به مقایسه گری های نامنصفانه ادامه پیدا می کند و شما مدام همسرتان را با خط کش دیگران اندازه می کنید.
خداوند متعال در قرآن کریم می فرمایند: «با همسران خویش به نیکی و شایستگی رفتار کنید پس اگر چیزی در آنان شما را ناخوشایند بود چه بسا اموری که ناخوش دارید حال آنکه خداوند در آن خیر فراوان قرار داده است.» (نساء، آیه 19)
اصل تفاوت های فردی یکی از اصول مهمی است که دختر و پسر در دوران عقد باید به آن توجه داشته باشند. افراد مختلف از نظر وراثت و تربیت با یکدیگر تفاوت دارند. به بیان دیگر در زندگی خانواده های مختلف عوامل متعددی وجود دارند و اثر آنها در مجموع شرایطی را به وجود می آورد که ممکن است خاص افراد همان خانواده باشد. به دلیل وجود همین تفاوت هاست که افراد دارای خصوصیاتی متمایز از یکدیگر هستند و رفتارهای متفاوتی نیز از خود ارائه می دهند.
دختر و پسری هم که تازه با هم عقد کرده اند از این امر مستثنی نیستند. اما متاسفانه گاهی زوجین منطقی بودن این تفاوت ها را فراموش کرده و به مقایسه فرد مقابل با خود یا دیگران می پردازند؛ مانند: مقایسه وضعیت ظاهری، مقایسه وضعیت مالی، شغلی، خانوادگی، تحصیلی و... که این امر خود عاملی مهم در ایجاد ناراحتی و نارضایتی از زندگی زناشویی به حساب می آید.
چنانچه اشاره شد مقایسه کردن همسر با دیگران پیامدهای منفی زیادی در زندگی زناشویی ایجاد کرده و آن را به مخاطره می اندازد که در ذیل به برخی از آنها اشاره می شود.
دختران و پسران جوان باید توجه داشته باشند که رفتارهایی که از نظر آنها ناپسند است از طریق مقایسه همسر با خود یا دیگران برطرف نمی گردد، بلکه باید با تقویت ویژگی های مثبت همسر خود و تشویق وی، وجود او را از رفتارهای مثبت و شایسته پر کنند تا دیگر جایی برای انجام اعمال نامناسب باقی نماند
نابسامانی خانواده در هنگام مقایسه در مسائل مالی و اقتصادی و گاه سوق دادن همسر به رشوه خواری، ریسک غیر معقول اقتصادی و...، ایجاد حسادت، از دست دادن اعتماد به نفس، کاهش عزت نفس، عامل بروز دعوا و پرخاشگری در محیط خانه و از بین رفتن آرامش، ایجاد دل سردی و گاه افسردگی، افزایش دید منفی نسبت به فرد مقابل، تحقیر شدن، ایجاد سوء ظن و...
مسئله دیگر در رابطه با مقایسه همسر با دیگران در زمینه عوامل تربیتی و فتاری است. دختران و پسران جوان باید توجه داشته باشند که رفتارهایی که از نظر آنها ناپسند است از طریق مقایسه همسر با خود یا دیگران برطرف نمی گردد، بلکه باید با تقویت ویژگی های مثبت همسر خود و تشویق وی، وجود او را از رفتارهای مثبت و شایسته پر کنند تا دیگر جایی برای انجام اعمال نامناسب باقی نماند. مقایسه کردن باعث تحقیر شخص می گردد و ممکن است عکس العمل منفی او را در پی داشته باشد و گاه حتی ممکن است باعث مقابله به مثل هم شود. یعنی فرد مقابل نیز به مقایسه همسرش با خود یا دیگران بپردازد.
با توجه به اثرات مخرب مقایسه کردن، شخص فهیم هیچ گاه به خود اجازه نمی دهد با چنین مقایسه هایی روابط شیرین میان خود و همسرش را به مخاطه بیاندازد. در عوض او سعی می کند همواره ویژگی های مثبت همسرش را کشف کرده و به خود یادآوری کند. در ضمن با بیان ویژگی های خوب همسرش نزد وی بر عزت نفس او بیفزاید. تا بدین وسیله روابط خود را با همسر خویش صمیمی تر و مستحکمتر سازد.
البته آنچه ذکر شد مربوط به مقایسه هایی است که در آنها عیوب همسر دیده می شود و محاسن دیگران. ولی اگر افراد به زندگی نگاهی مثبت داشته باشند، بالعکس مدام به محاسن همسرشان توجه می کنندو معایب وی به چشمشان نمی آید. در این صورت دائماً همسر خود را به خاطر داشته هایی که بسیاری ندارند و خوبی هایی که دیگران فاقد آن هستند، تحسین می کنند. همسران هم زمانی که تحسین زن یا شوهر خود را بشنوند با اعتماد به نفس بیشتر در طلب کمالات بیشتر رفته، روز به روز بر خوبی هایشان افزوده می شود.
منبع: راهنمای دوران نامزدی