هشت راز ازدواج موفق
اگر احساس می کنید بعد از ازدواج رابطه تان با همسرتان کمی سرد شده و مثل گذشته گرم و صمیمی نیستند نکات زیر را بخوانید و به آنها عمل کنید:
مسائل کوچک را سرسری نگیرید:
شاید به نظرتان برسد برخی مسائل آنقدر کوچکند که نمیتوانند باعث دعوا شوند اما کاملا برعکس.گاهی نگذاشتن ظرف ها در ظرف شویی یا درآوردن کفش در مکانی نامناسب باعث دعواهای بزرگی می شود. . اگر مسائل کوچک بین زوجها حل نشود تبدیل به یک مشکل بزرگ خواهد شد . پس اجازه ندهید مشکلات بی اهمیت صمیمیت تان را از بین ببرد و با گذشت زمان شما را از هم دور کند . اگر بتوانید مسائل کوچک را بین خود حل کنید به راحتی از پس مشکلات بزرگتر برمی آیید .
ابراز علاقه کنید:
برای خوشبخت بودن در یک رابطه لازم است هر روز پیام مثبت دریافت کنید . بیان جملاتی نظیر دوستت دارم ، دلم برایت تنگ شده ، احساس خوبی به من می دهی یا خرید یک هدیه می تواند عشق را شعله ور کند . فراموش نکنید مردان بیش از زنان به شنیدن این مسائل نیاز دارند . زن ها برای حرف زدن و بیان احساساتشان معمولا اشخاص دیگری را در کنارشان دارند اما مردها به ندرت کسی را پیدا می کنند . در میان زوجهایی که زنان به همسرشان ابراز علاقه نمی کنند میزان طلاق 2برابر است .
ابراز احساسات را نادیده نگیرید:
مردان با درست کردن میز شکسته ی آشپزخانه ممکن است علاقه خود را نسبت به همسرشان نشان دهند در صورتی که زنان با بیان کلمات این کار را میکنند . فراموش نکنید که زنان و مردان راه های متفاوتی از هم برای بیان احساسات دارند پس به شکلی که همسرتان از طریق آن ابراز احساست می کند احترام بگذارید .
صحبت کنید:
هر روز حداقل10دقیقه در مورد مسائل غیر از کار ، خانواده ، وظایف و رابطه تان صحبت کنید . برخی افراد فکر می کنند همیشه در حال برقراری ارتباط با همسرشان هستند در حالی که در واقع در حال انجام کارهای روزمره اند . ارتباط برقرار کردن واقعی یعنی اینکه شما در رابطه با موضوعات خصوصی ، اهداف و رویاهایتان با همسرتان صحبت کنید . به عنوان نمونه موضوعاتی مانن اینکه آیا شده برای چیزی حسرت بخوری؟وقتی بچه بودی مامان را بیشتر دوست داشتی یا بابا را؟سال گذشته بهترین کاری که انجام دادی و به آن افتخار می کنی چه بوده است؟هرچه سوالات شما خصوصی تر باشد درجه صمیمیت شما بالاتر می رود .
از روزمرگی فرار کنید:
تمامی روابط ابتدا و انتهایی دارند . زوجهایی که در روزمرگی بمانند به انتهای خط می رسند و روزمرگی خوشبختی آن ها را در خود دفن می کند . اگر می خواهید رابطه خوشبختی داسته باشید باید کاری کنید که زوج شما احساس بی حوصلگی نکند و از روزمرگی بیرون بیاید . چه عیبی دارد هر از چند گاهی کاری انجام دهید که عادت به انجام آن نداشته اید . با هم به پارک بروید و بدمینتون بازی کنید .
داستان پریان واقعیت ندارد:
برخلاف آنچه عموم مردم فکر می کنند 2 نفر به خاطر داشتن رابطه جنسی و برقراری ارتباط با هم ازدواج نمی کنند . آنچه دو نفر را به هم نزدیک تر می کند دلسرد نشدن است . دلسردی از جمله دلایل اصلی احساس بدبختی در انسان ها است . پس در مورد مشکلات زندگی با هم صحبت کنید و راه حلی بیابید تا طرف مقابل شما دلسرد نشود .
به موقع دعوا کنید:
اگر از چیزی ناراحتید موقع مناسبی برای پیش کشیدن آن پیدا کنید . در مورد آنچه می خواهید بگویید خوب فکر کنید . بعد از اتمام بحث هم حتی اگر شما آغازگر بحث نبوده اید یا مقصر نیستید ، عذرخواهی کنید . اگر دعوا را درست اداره نکنید به مرور رابطه بین شما و همسرتان سرد می شود .
روی منفی ها تمرکز نکنید:
برای انجام فعالیت های مثبت وقتی تعیین کنید و تمام تمرکزتان را روی حذف منفی ها نگذاریذ . اشتباه بسیاری از زوجها این است که روی امور منفی زندگی و حذف آنها تمرکز میکنند . به جای این که تمام مدت به دنبال حل مشکلات زندگی باشید به لذایذ آن ، دوستیها و احساساتتان بها دهید تا ببینید مشکلات چه راحت از سر راه کنار می روند .
منبع:هفته نامه ی سلامت
چگونه پیشنهاد ازدواج دهیم؟
دادن پیشنهاد ازدواج بی شک یکی از مهم ترین و بزرگ ترین گام هایی است که تا به حال برداشته اید. شما خواهان آن هستید که در آن لحظه همه چیز عالی و به بهترین نحو پیش رود و از آن مهم تر، می خواهید پاسخ طرف مقابل مثبت باشد! این نکات را هنگام دادن پیشنهاد ازدواج مد نظر قرار دهید تا شانس موفقیت شما افزایش یابد:
1- مطمئن شوید که فرد مناسبی را برگزیده اید:
ازدواج چیزی نیست که بخواهید بخاطر انگیزه های آنی وارد آن شوید. ممکن است شما دیوانه وار همدیگر را دوست داشته باشید، اما اگر همسرتان خواهان فرزند باشد و نه، یا اگر ارزش های شما با ارزش های همسرتان متفاوت باشد، ازدواج شما قطعا زیاد دوام نخواهد آورد اگر در مورد فردی که می خواهید با وی ازدواج کنید تردید دارید، بهتر است بیشتر درباره آن بیندیشید.
2- مطمئن شوید هر دوی شما آمادگی دارید:
پیش از آنکه پیشنهاد ازدواج دهید، درباره آنکه در زندگی به دنبال چه هدف هایی هستید، حتی اهداف 50 ساله آینده خود با یکدیگر صحبت کنید. هرچه بیشتر با یکدیگر در مورد آنچه برای شما اهمیت دارد گفتگو کنید، بیشتر درخواهید یافت که آیا با یکدیگر تفاهم و سازگاری دارید یا خیر. همچنین باید از لحاظ مالی آمادگی داشته باشید. اگر شما قادر نیستید مخارج خود را تامین کنید، بهتر است ازدواج خود را به تعویق بیندازید.
3- طوری پیشنهاد دهید که خوشایند وی باشد:
به پیشنهاد ازدواج همچون یک هدیه به بانوی زندگی خود بنگرید. آن را به طریقی طرح کنید که باب میل و سلیقه وی و مطابق با شخصیتش باشد. آیا او رمانتیک است و یا اهل تفریح و شوخ طبعی؟ آیا میل دارد به طور محرمانه از او خواستگاری کنید و یا روی دیوار درخواست خود را بنویسید؟
4- درباره هدیه دادن به وی تصمیم بگیرید:
برای دخترها و زنان هیچ چیز جذاب تر از یک هدیه غیرمنتظره و غافلگیر کننده حلقه برلیان نیست؛ اما اگر توان مالی شما اجازه این کار را به شما نمی دهد، حتما پیش از خرید حلقه از نوع سلیقه وی اطلاع یابید. این کار می تواند با سوال کردن از دوستان و یا خانواده وی و یا مشاهده نوع جواهرآلاتی که وی استفاده می کند، انجام دهید. اما بسیاری از دختران تمایل دارند هنگام انتخاب حلقه خودشان حضور داشته باشند. به هر حال باید به خواسته های وی احترام بگذارید.
5- مطمئن شوید پاسخ او مثبت است:
هنگامی که پیشنهاد ازدواج می دهید، باید مطمئن باشید که پاسخ او «بله» خواهد بود. شما باید از قبل در مورد ازدواج به اندازه کافی صحبت کرده و کاملا از آنچه طرف مقابل از شریک زندگی خود انتظار دارد، آگاهی یافته باشید. درست است
که می خواهید پیشنهاد ازدواج برای او شگفت انگیز باشد، اما نباید بی مقدمه دست به این کار بزنید.
6- افراد زیادی را از قصد و تصمیم خود آگاه نسازید:
شما ممکن است وسوسه شوید که قصد خود را با دوستان و خانواده خود در میان بگذارید، اما عاقلانه تر آن است که این خبر را تنها با یکی دو تا از دوستان و یا نزدیکان صمیمی خود در میان گذاشته و مطمئن باشدی که رازدار و محرم اسرار شما هستند.
7- پیشنهاد خود را از بر نکنید:
صرف نظر از آنکه کجا و چگونه پیشنهاد ازدواج می دهید، باید نهایت صداقت و ابراز عشق حقیقی شما نسبت به وی همراه باشید. از قبل در مورد حرف هایی که می خواهید به او بزنید، یادداشت بردارید؛ اما به طور دقیق آنها را از بر نکنید. در آن لحظه به وی بگویید که چرا وی یک فرد استثنایی بوده و چرا شما خواهان او هستید که باقی عمر خود را می خواهید با وی سپری کنید. باید جملات شما از دل تان برآید. او می خواهد با یک مرد ازدواج کند و نه یک آدم آهنی!
8- مکان و زمان مناسب را بیابید:
مکانی که پیشنهاد ازدواج می دهید رستوران، پارک یا سینما باشد، اما بهتر است مکانی انتخاب کنید که برای هر دوی شما خاطره انگیز است. اگر وی شرایط سختی را سپری می کند، اگر خسته و یا گرفتار دغدغه های شخصی و شغلی خود می باشد و یا از دست کسی عصبانی است، زمان مناسبی برای این کار نیست.
9- او را دستپاچه نکنید:
شما ممکن است بخواهید پیشنهاد خود را برای جهانیان فریاد بزنید و یا حداقل برای همسایگان مجاور خود! اما مراقب باشید اشتیاق بی حد شما کار دست تان ندهد. اگر وی شخص درونگرا بوده و از آنکه مرکز توجه دیگران باشد، بیزار است؛ بهتر است آن را به طور خصوصی با وی در میان بگذارید.
10- انتظار همه نوع پیشامدی را داشته باشید:
صرف نظر از همه نقشه ها و طرح ریزی ها، امکان دارد امور دقیقا آن طوری که شما و یا وی تصور می کردید، پیش نرود. خود را برای واکنش های احتمالی آماده کنید. او ممکن است دستپاچه شده یا هیجان زده باشد، و یا آنکه کاملا آرام و بی تفاوت باقی بماند. تصور کنید وی را کاملا می شناسید؛ اما از پیشداوری و آنکه پاسخ وی چگونه خواهد بود پرهیز کنید؛ چون ممکن است مایوس گردید.
11- اگر پاسخ وی منفی بود، مایوس نشوید:
همواره احتمال آن که وی «نه» بگوید، وجود دارد، اما دلسرد نشوید با او صحبت کنید و علت عدم آمادگی وی را جویا شوید. وی ممکن است تنها به زمان بیشتری نیاز داشته باشد و یا آنکه اصلا دختر مناسبی برای شما نباشد. اگر این طور باشد، بهتر است همین حالا پی به آن ببرید تا پس از ازدواج.
12- خیلی زود و یا خیلی دیر پیشنهاد ندهید:
زمان معینی برای پیشنهاد ازدواج وجود ندارد، اما بهتر است پس از تنها گذشت دو هفته از آشنایی خود با وی پیشنهاد ازدواج ندهید! زمان پیشنهاد ازدواج هنگامی است که شما برای مدتی کافی به یکدیگر متعهد شده باشید. همچنین، زیاد وقت را تلف نکنید، شجاع باشید و حرف دلتان را بزنید. اگر هم خیلی کمرو هستید، می توانید پیشنهاد خود را در قالب نامه برای دختر مورد علاقه خود ارسال کنید.
منبع:ماهنامه دنیای زنان شماره 55
دور ریختنی های بعد از ازدواج
ازدواج یکی از قدیمی ترین پیوندهای انسانی است که موجب رضایت درون و رشد شخصیت انسان می شود و اکثر انسان ها قریب به اتفاق حداقل یک بار در زندگی خود، دست به این تجربه و انتخاب می زنند.
افزایش روزافزون اختلافات زناشویی و خطر بروز جدایی و اثر منفی آن بر سلامت روانی زوجین و فرزندان، موجب شده است تا مشاوران و آنان که با خانواده و زوجین سرو کار دارند، راهکارهایی ارایه دهند تا تلاش خود را در جهت تحکیم این پیوند مقدس به کار ببندند.
زندگی مشترک با این باور زوجین که تنها مرگ می تواند آنها را از هم جدا کند، شروع می شود. در آغاز زندگی مشترک، زوجین نسبت به این باور اعتقاد کامل دارند اما واقعیت چیز دیگری ست. زندگی مشترک در ادامه تحت تاثیر عوامل متعددی قرار می گیرد که پاره یی از آن ها ممکن است زندگی را به طرف اختلاف و درگیری، جدایی روانی یا طلاق خاموش و حتی طلاق رسمی سوق دهد و این عوامل، ازدواجی را که می توانست عرصه کمال باشد به عرصه پیکار مبدل می کند.
طبق نظریات شناختی- رفتاری که رویکرد بسیاری از افراد شاخص در علم روانشناسی است، باورهای غلط در ذهن هر یک از زوجین شناخت دقیق از طرف مقابل را با مشکل مواجه کرده و این مساله به هنگام رفتار یا ایجاد ارتباط کلامی، زوجین را در رسیدن به تفاهم با موانعی روبه رو می کند.
بر اساس این نظریات باورها، افکار و طرح واره های ذهنی ما در بروز این اختلافات نقش بسزایی دارند؛ چرا که باورها شناخت ها و اسطوره های موجود در ذهن ما، در نحوه ی ارتباطات مان تاثیرگذار است. در این نظریه مشکلات رفتاری و تعارضات بین فردی از جمله اختلافات زناشویی، بر اساس باورهای غیر منطقی هر یک از زوجین یا هر دوی آنها تحلیل می شود.
«باورها» گویای نگاه ما به هستی و چیزهایی هستند که با آنها موافقیم.
ما بر اساس باورهای مان رفتار و عمل می کنیم. باورهای مذهبی، سیاسی و اجتماعی، ما را به رفتارهای خاص با کاربرد گونه یی خاص از زبان هدایت می کند. این باورهای غلط و گاه کلیشه ای پیش ساخته از جنس مخالف یا پیشداوری هایی که نسبت به شخصیت همسر خود داریم، یکی از موانع روانی ایجاد ارتباط صحیح میان زوجین است. این که ما چه تلقی یی از دیگران داشته باشیم تعیین می کند که چگونه به آنها نزدیک شویم و چگونه با آن ها ارتباط برقرار کنیم. باورهای غلط و پیش داوری باعث می شود که احساسات بر نحوه ی واکنش ما نسبت به آن ها تاثیر بگذارد و احتمالاً باعث شود که حرف های آن ها را سوء تعبیر کنیم و این خود مانع یک ارتباط کارآمد می شود.
تحقیقات مختلف نشان می دهد که یکی از مهم ترین عوامل مشکل ساز در زندگی مشترک، اختلال در ارتباط یا به عبارتی اختلال در فرایند تفهیم و تفاهم است.
در یک تحقیق، تاثیر نگرش ها و تفاسیر زوجین از رفتارهای یکدیگر بر سازگاری زناشویی آن ها بررسی و رابطه ی مثبتی میان این دو متغیر دیده شد. همچنین دیده شده که نگرش های مثبت در رفتارهای هر یک از زوجین، امید به داشتن روابط زناشویی خوشایند را بیشتر می کند. محققان بیان می دارند که پیش فرض های زوجین در زمینه ی ماهیت زن و مرد و توانایی افراد برای تغییر دادن عملکرد زناشویی آن ها نیز در این زمینه موثر است.
نباید از نظر دور داشت که تجربه زن و شوهر از روابط والدین خود و برداشت هایی که آن ها از زندگی خانوادگی خود داشته اند، در ایجاد باورها، اسطوره های ذهنی و کلیشه های غلط و در نهایت سازگاری زناشویی آن ها تاثیر گذار است. تحقیقات نشان داده است که تاثیراتی که زن از ادراکات و تجربیات خانواده اش می گیرد، برجسته تر و بیشتر از مرد است؛ این به آن معناست که دخالت الگوهای قبلی در سازگاری زناشویی از ناحیه زن قوی تر است. در واقع الگوهای ارتباطی، سازگاری و تعاملی، از نسلی به نسل دیگر قابل انتقال اند و این انتقال در رشد اجتماعی و هیجانی کودکان نیز قابل نفوذ است. پیروان رویکرد شناختی-رفتاری، کارکردن بر روی باورهای غیر منطقی و تغییر دادن آن ها را بهترین راه مقابله با تعارضات زناشویی عنوان کرده اند.
راه های زیادی برای بی اثر کردن کلیشه ها و باورهای غلط وجود دارد. یکی از ابتدایی ترین قدم ها برا تغییر باورهای غلط این است که زوجین نسبت به تقاوت های زن و مرد آگاه شوند.
اگر زن و شوهرها بدانند که میان این دو جنس، تفاوت های جدی و عمیقی در ادراک، احساس، اندیشه، واکنش و حتی ابراز عشق وجود دارد، دیوارهای رنجش و سوءظن فرو می ریزد و بسیاری از این سوءتفاهم ها و توقعات بی جا تخفیف می یابد. البته بعد از آگاهی از این تفاوت ها، تلاش برای تغییر رفتار طرف مقابل که نشأت گرفته از ذات جنسی اوست، بی فایده بوده و پذیرش تفاوت ها و احترام به آن ها بهترین راهکار پیش روست. زندگی ای که در آن طرفین از هر فرصتی بخواهند برای تغییر دادن طرف مقابل خود استفاده کنند، بی شک به عرصه ای برای بحث و مشاجرات پایان ناپذیر و بی نتیجه تبدیل می شود.
عشق مانند هنرهای رزمی نیست که استادان واقعی داشته باشند. همه ی افراد در بازی عشق، نوزادان تازه متولد شده هستند و درست مثل هر چیز دیگری، در این مورد هم کسب مهارت؛ مستلزم زمان و تمرین است. کسب مهارت های ارتباطی یکی دیگر از راه هایی است که مبارزه با افکار و ایده های منفی را تسریع می بخشد.
مهارت های ارتباطی
بسیاری از زوجین باید نگاه و دیدگاه خود را نسبت به مهارت های ارتباطی تصحیح کنند. بسیاری از آنان این مهارت ها را به «گفتن» و «شنیدن» تمنیات درونی محدود می دانند. باید دانست که «شنیدن» باید به خوب شنیدن و گوش دادن همدلانه، و «گفتن» به یادگیری چگونگی ابراز احساسات و خودافشاگری سازنده تغییر یابد. فردی که مهارت های ارتباطی را کسب کرده است، اگر در کاری همسرش را مقصر بداند، نباید شخصیت و تمام وجود او را زیر سوال ببرد؛ بلکه اشاره به نادرستی «رفتار خاص» کفایت می کند. چنین زوجی هیچ گاه جملاتی مثل «همیشه همین طور هستی»، «همه کارهایت این طور است » یا «هیچ کاری بلد نیستی» را به کار نمی برد، بلکه به جای این جملات که تخریب کننده و بازدارنده ارتباط صحیح است، می گویند:«به نظر من درست نبود که در حضور جمع با پسرمان با خشونت صحبت کنی» همان طور که می بینید در این جمله شخصیت طرف مقابل به چالش کشیده نمی شود و تنها رفتار و گفتار خشونت آمیز اوست که مورد انتقاد قرار می گیرد.
همسرانی که مهارت های ارتباطی را بلد باشند، هرگز با طعنه، زخم زبان، کنایه و پایین آوردن حرمت یکدیگر به ابراز احساسات ناخوشایند نمی پردازند.
نباید تصور کنیم که یک زندگی ایده آل بدون هر گونه اختلاف نظر است. واقعیت این است که اختلاف نظر و تفاوت عقیده همیشه وجود خواهد داشت؛ نکته ی مهم نحوه ی برخورد و حل اختلاف است.
زوجین نیاز دارند که با مطالعه ی تفاوت های زن و مرد و کسب مهارت های ارتباطی به تدریج باورهای منفی و کلیشه های غلط و ویرانگر را به افکار مثبت مبدل کنند. همیشه گفته می شود که تنها چیز ثابت در زندگی «تغییر» است. باید با تمرین و ممارست تغییر را ایجاد کرد. نباید از روند کند «تغییر» خسته شویم. بدانیم که ارتباطات رشد یافته نیازمند تغییرات زمان بر هستند و آنچه به زندگی ما هدیه می کنند، بسیار لذت بخش خواهد بود.
منبع:نشریه 7 روز زندگی، شماره 105