دختران و پسران بخوانند
زوج مناسب برای دخترخانم ها
دخترهایی که دور هم جمع می شوند و تمام مشغول پچ پچ کردن هستند بدانند که با غیبت کردن از چشم همه می افتند. در ضمن دخترهایی که در مواجهه با پسرها مشکل دارند فردا در زندگی زناشویی شان هم این مشکلشان از بین نخواهد رفت.
اگر هم هنگام صحبت با کسی از روی خودنمایی غُلوی کردی یا واقعیت را پنهان! دیر یا زود واقعیت ها معلوم، و از محبوبیت کم می شه.
اگر با پسری آشنا شدی سعی کن همیشه رعایت ادب را کرده او را با شما خطاب کنی و سَرِ شوخی را راحت باز نکنی. مگر خودت نگفتی که پسرها اغلب بی ظرفیت هستند؟
پس تو لطفا در این امر پیش قدم مباش. آهان راستی! شوخیِ جلف کردن با شوخ طبع بودن فرق دارد.
با او زیاد صحبت کن!
از آرزوها و عقایدش سوال کن!
از وضعیت خانوادگی و روابطش در خانه جویا شو!
هرچه بیشتر با هم صحبت کنید، هم از شخصیت و ایده آل هایش باخبر می شوی و هم او احساس اهمیت کرده و از بودنِ با تو لذت می برد.
در مقابل انتظار داشته باش!
که اگر هم کمی پرحرفی کردی، حوصله اش سر نرود. فقط پسری که حوصله این کار را دارد صبر خواهد داشت که روزی با تمام کج رفتاری هایت مدارا کند.
زوج مناسب برای آقا پسرها
وقتی با دختری نامزد شدی؛ هرچه بیشتر او را دوست داری کمتر سعی کن به او به گونه ای نزدیک شوی که بعدا پشیمان بشوی. اگر هم به هر علتی هم این کار را کردی؛ مطمئن باش او از چشمت خواهد افتاد. حالا هرچقدر هم که همدیگر را دوست داشته باشید.
اگر از کسی خوشت آمد، لطفا همان اول ببین که آیا تصورش را می کنی که روزی با او زندگی کنی؟ وگرنه تکلیفت را سریع با او مشخص کن و سرکارش نگذار! چون که، زن ها و مردهای زیادی در این دنیا هستند که همیشه فکر می کنند اگر آن زمان اشتباه را نمی کردیم، امروز سرنوشتمان این نمی شد که داریم.
در ضمن در دوران نامزدی دو نکته را همیشه در نظر داشته باش و به او هم یادآور شو:
1-شما نامزد همدیگرید نه مالک یکدیگر
2-خاتمه نامزدیتان (به هر دلیل) خاتمه زندگی تان نیست.
تا هم در این زمان با هم بهتر کنار بیایید و هم در زندگی آینده تان از این مشکلات نداشته باشید.
پسرهای امروزی: درست نمی دانند که تا چه حدی اخلاق پدر را به ارث ببرند. همه جا پول خرج کنند، و (نه) روی حرفشان نیاید. اما چیزی که مشخصه اینه که دخترهای امروزی، مادرهای سابق نیستند. واقعا که «برابری» در روابط هم خیلی قشنگ تره.
برگرفته از کتاب زوج مناسب
نوشته: افشین کیهان نیا
منبع:راه کمال شماره 29مجله روانشناسی خانواده